Ummi lætur til skarar skríða

Það er svo margt sem á daga mína drífur um þessar mundir. Ég les tildæmis bloggið hans Halla, sjá Fjöltengið, og furða mig á því hve afkastamikill hann er í blogginu.

Sjálfur er ég eiginlega svona mínimalískur bloggari, því minna því betra. Hugsa frekar um gæði en magn. Bæti svo við dassi af fengsjúí og þá er þetta komið.

Horfði á þátt um eignir Donald Trump. Maðurinn er náttúrulega snar. Hann er metinn á 2,5 billjón dollara og þekur flest allt sem hann á með gulli, án gríns. Hann sefur að jafnaði 4 tíma á nóttu og er auðvitað með sýklafóbíu eins og sönnum milljónamæringum sæmir. Lætur vöðvabúntin sín 4 elta sig á röndum með klínexið tilbúið, svona ef hann skyldi þurfa að taka í höndina á ókunnugum. Kannski pissar hann í krukkur áður en yfir líkur, a la Howard Hughes.

Sjálfur er ég meira fyrir ál en gull. Ég til dæmis nota ál fyrir gardínur í öllum gluggum og prísa mig sælann. Tek reglulega batteríin úr klukkum, set góðan disk með Meat Loaf í spilarann og stilli hátt, á repeat. Fer svo úr öllum fötunum, skrúfa ofnana í botn og ráfa um íbúðina eins lengi og ég stend uppréttur. Reyni svo að giska á hvaða dagur er þegar ég vakna, nakinn og sveittur á stofugólfinu.

Kannski ég þurrki nú slefið úr munnvikunum.