Hvar lætur þú klippa þig?

Neongrænn hefur alltaf verið nokkuð út í mínum huga, og þeir sem mig þekkja vita að ég lifi eftir þeirri lífsspeki að það sé inn að vera út og út að vera inn. Þannig geta menn í raun orðið út ef þeir eru inn og þannig verið orðnir inn aftur um leið.

Skemmtilega rökfræðileg hugræn lúppa, ef út í það er farið, sem færi létt með að rústa deginum hjá hvaða þráhyggjusjúklingi sem er...

Ég fiktaði semsagt yfir mig í sniðmótinu (e. template) og nenni ekki að fikta það til baka. Hens ðe njú lúkk... Tata, vessgú.

Ég er annars í fríi og þá er gott að blogga aðeins. Líkt og lesendur þessa pistla hafa eflaust komist að þá tek ég helst til á heimili mínu í fríum mínum, eða eins og gömul og góð vinkona mín orðaði það: kem skipulagi á sokkaskúffuna.

Ég hef annars haft það náðugt á milli tiltektar og samveru við dóttur minnar. Lagði mig til dæmis eftir hádegi í dag með gamla og trausta félaga í eyrunum:



Mig dreymdi heil ósköp á meðan ég svaf en man bara að ég var einhvern veginn viðriðinn undirbúning aflífunar káta hvalsins Keikós sem synti um sæll og glaður í kvínni sinni út í Eyjum...